Depresja chorobą cywilizacyjną XXI wieku - Wiedza & Praktyka | Śląska Akademia Nauki i Rozwoju

Kurs
skype'owy 

Księgowość
30 godz. 

500.000 happy customers 1.255+ zadowolonych klientów 100% satisfaction 100% satysfakcji Best price guaranteed Najniższe ceny zagwarantowane Always personal help Dzwoń i pytaj o inne kursy, także stacjonarne!

Depresja chorobą cywilizacyjną XXI wieku

Nadrzędna kategoria: Informatorium
na 29 sierpień 2016
Statystycznie rzecz ujmując na depresję zapada co piąta osoba, częściej chorują na nią kobiety niż mężczyźni. Należy przy tym pamiętać, że smutek, pesymizm, zniechęcenie, brak wiary są odczuwane przez każdego z nas. Są to emocje nieuniknione i bardzo istotne, szczególnie z punktu widzenia rozwiązywania sytuacji konfliktowych.
„W depresji smutek nachodzi człowieka bez uchwytnej przyczyny. Jakby za przekręceniem kontaktu wszystko gaśnie, świat traci swą barwę, przyszłość zamienia się w czarną ścianę, nie do przebicia, przeszłość – w pasmo ciemnych wydarzeń, obciążających chorego poczuciem winy. Znika normalna energia życiowa. Każda decyzja staje się niesłychanie trudna. Najbłahsze sprawy urastają do rangi poważnych problemów” prof. Antoni Kępiński
W przypadku depresji nie mówimy jednak o chwilowym obniżeniu nastroju, ale o zespole objawów (minimum pięć z poniższych), które trwają przez co najmniej dwa tygodnie:

  • obniżony nastrój, smutek;
  • utrata zainteresowań i zmniejszone uczucie przyjemności z codziennych czynności, izolacja – „odsunięcie się od życia”;
  • poczucie małej wartości, utrata wiary w siebie lub nieuzasadnione poczucie winy;
  • ponure, pesymistyczne spojrzenie w przyszłość;
  • obniżenie napędu i aktywności, szczególnie w godzinach rannych;
  • zaburzenia koncentracji i uwagi;
  • uczucie zmęczenia lub utrata energii;
  • bezsenność lub nadmierna senność, z reguły wczesne budzenie się;
  • pobudzenie lub częściej spowolnienie psychoruchowe;
  • znaczna utrata lub przyrost masy ciała;
  • nawracające myśli o śmierci lub samobójcze;
  • zmniejszone libido lub całkowita jego utrata.

Przyczyny depresji są różnorodne. Mogą ją wywołać aktualne wydarzenia życiowe, stres, niektóre leki, choroby somatyczne, nadużywanie alkoholu lub narkotyków, a także traumatyczne doświadczenia z dzieciństwa. Prawda jest jednak taka, że często wstydzimy się przyznać do tego, co aktualnie przeżywamy i poszukać pomocy specjalisty, a bez opieki z zewnątrz nasz stan będzie się jednie pogarszał. Co więcej, kiedy chory jest w depresji, cierpi cała jego rodzina, a sama osoba chora czuje się całkowicie osamotniona i wyalienowana.

Depresja rodzi ból i zniechęcenie, samemu trudno się z nią uporać. Istnieją jednak sposoby, by sobie z nią poradzić, a wśród nich najważniejsze to farmakoterapia oraz psychoterapia. Pamiętajmy jednak, że nic nie zastąpi najważniejszego: profilaktyki na przyszłość i dbania o siebie samego, bowiem: „Naturalna życiodajna moc lecznicza tkwi w nas samych”.

Bibliografia
  1. Bracia Bonifratrzy (2003), Porady medyczne i ziołolecznicze, Kraków, Wydawnictwo „M", s. 270
  2. J. Preston (2003), Pokonać depresję, Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 7
  3. B. Przybycień, Zdrowie Kobiety, Wydawnictwo SMS, s. 131
w górę