Oto kilka wskazówek, które na początek możemy wziąć pod uwagę. Właściwie wyznaczony cel to połowa sukcesu, ale liczy się także nasze o nim i o sobie myślenie (Franken R. E., 2006: Psychologia motywacji, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk).

1. Ustal cele we wszystkich ważnych dla Ciebie dziedzinach życia. Czyli racjonalność. Cel musi być umieszczony w hierarchii priorytetów. Po co komu ojciec, który osiągnął sukces, ale jest nieobecny w domu!
2. Cele muszą być ze sobą w harmonii względnej- nie da się zwiększyć sprzedaży jednocześnie tnąc koszty. Ale piszę względnej, bo konflikt jest nieunikniony. Jak robisz ciasto, łatwo o zakalec, mieszasz przecież tyle czynników, ale bez obawy- nabędziesz wprawy. 
3. Podejmując konkretne działanie, kierujmy się raczej celem bliskim niż dalekim; dążąc do bliskiego celu, np. zdania egzaminu z psychologii, posuwamy się do celu odległego, czyli zdobycia dyplomu; 
4. Cel i droga do celu, obie się liczą, najpierw oblicz koszty czy dasz radę, tak krawiec kraje jak mu materiału staje; 
5. Informuj o swoich celach zainteresowanych;
6. Czy powinieneś skupić się na tym co najbardziej zaniedbałaś? To zależy 
7. Cel musi się dać wyrazić miarą; ZWIĘKSZYĆ SPRZEDAŻ! nikogo nie zachęca, ale też nikogo nie dziwi: kierownik sprzedaży często nie ma wczorajszych danych, tak właściwie taka afirmacja nadaje się tylko dla wioślarzy: zwiększyć tępo!!! (i wszystko jasne). Raczej: zwiększyć (co) o (ile), do (kiedy) od (kiedy)...; 
8. Wyznaczajmy cel trudny, ale osiągalny — jeśli uznajemy, że jesteśmy w stanie osiągnąć określony cel, realizujemy go z wytrwałością i dużym nakładem sił; są osoby, które w obawie o uznanie za niekompetentne, nie stawiają sobie celów trudnych, lecz łatwe — jednak nie zmuszając się do wysiłku, nie rozwiniemy swojego poczucia kompetencji. Organizacje robią podobnie- cel niezbyt trudny osiągają natychmiast po czym następuję długa pauza, nie wiedzieć czemu. 
9. Wyznaczajmy cel prosty, nie przeambitny: cel, do którego dojdziesz, szybko zobaczysz efekty, zmotywuje Cię do realizowania kolejnego.
10. Wyznaczajmy cel samodzielnie, będzie on bardziej motywujący niż ten, który ktoś wyznaczył za nas; sami najlepiej potrafimy wyznaczyć optymalny cel, ponieważ znamy swoje możliwości, bardziej też przykładamy się do działań, które podejmujemy z własnej inicjatywy; 
11. Uwierzmy w swoje możliwości osiągnięcia celu. Mgliste, niedookreślone cele nie mogą być wytycznymi racjonalnego działania. Nie wystarczy realistyczny cel, potrzebne jest nasze osobiste przekonanie o tym, że jesteśmy w stanie go osiągnąć(poczucie własnej skuteczności); 
12. Stwórzmy plan osiągania celu — zaplanujmy czynności, które będziemy podejmowali, aby osiągnąć cel; 
13. Na każdym etapie realizacji musi istnieć możliwość określenia, czy i w jakim stopniu zbliżamy się do osiągnięcia celu. Takie monitorowanie umożliwia np. podjęcie działań korygujących;
14. Wykorzystujmy wyobraźnię — sposobem motywowania siebie do osiągania wyznaczonego celu jest wyobrażanie sobie myśli i uczuć, które pojawią się wtedy, gdy cel zostanie osiągnięty; oczami wyobraźni postarajmy się także zobaczyć, jak podejmujemy serię działań (według wcześniejszego planu) mających doprowadzić do osiągnięcia celu (np. jak wchodzimy na egzamin, odpowiadamy poprawnie na pytania i otrzymujemy pozytywną ocenę); symulacja umysłowa tym różni się od prostego planowania, że dzięki tworzeniu obrazów sytuacje wydają się bardziej realne; 
15. Zdobądźmy kontrolę nad negatywnymi myślami — każdego z nas nękają wątpliwości co do własnej osoby, a wątpliwości, lęki i przeróżne negatywne myśli często blokują nasze dążenie do celu; zdobycie nad nimi kontroli możliwe jest przez:
    • o monitorowanie mowy wewnętrznej — wykonując zadanie, często rozmawiamy z sobą (np. „to dla mnie za trudne”, „nie dam rady”, „sądzę, że tym razem się nie uda” itp.);
    • stwierdzenia negatywne w naszej mowie wewnętrznej obniżają motywację do działania; nauczmy się ją monitorować, obserwować, a następnie zmieniać tak, aby bardziej służyła osiąganiu celów (np. „wiem, że potrafię”, „bywałe/am już w takiej sytuacji i zwyciężyłem/am” itp.);
    • o restrukturyzację poznawczą — chodzi tu o uświadomienie sobie, że to nasze myśli ograniczają nas w dużym stopniu, a zmieniając myśli, zmienimy motywację do działania; 
    • o zastępowanie jednych myśli innymi — kiedy myślimy o rzeczach przyjemnych, nasz organizm reaguje korzystnie; gdy już zauważymy negatywne myśli, które nas ograniczają, próbujmy zmieniać je na myśli realistyczne, zgodne z rzeczywistością i pozytywne, pobudzające nas do działania; 
    • o dystansowanie się od negatywnych myśli — doskonałym sposobem pozbycia się negatywnych myśli lub ich osłabienia jest zaakceptowanie ich, a następnie zdystansowanie się od nich; polega to na tym, że przestajemy traktować je jak własne myśli, lecz uznajemy, że pochodzą z zewnątrz (np. od rodziców); uznajemy ich istnienie, ale nie musimy im ulegać;
    13. nauczmy się optymizmu — ukształtowanie optymistycznego nastawienia do świata i swoich działań, tak jak umiejętność konstruktywnego myślenia, jest procesem, którego można się nauczyć; takie spojrzenie jest bardzo pomocne dla naszej motywacji;  
16. Na koniec, cele mają różny horyzont, są cele strategiczne (najbliższe dwa lata, taktyczne-rok, czy operacyjne- ten miesiąc): na raz pracuj tylko nad dwoma celami taktycznymi, projekty nie zamknięte w dwa miesiące: zarzuć.