Czym są metody aktywizujące? Są to takie formy nauczania, w którym nauczyciel nie przekazuje dzieciom gotowych rozwiązań, lecz stwarza warunki do samodzielnego uczenia się. Dlaczego warto pracować metodami aktywnymi? Ponieważ:

• są efektywne,
• podnoszą atrakcyjność zajęć i motywację uczniów,
• uczą efektywnego współdziałania w zespole, właściwych relacji,
• prowadzą do nabywania przydatnych umiejętności,
• dają okazję do generowania pomysłów, wypracowania nietypowych, twórczych rozwiązań, których konsekwencją będzie podjęcie określonego działania,
• uczą uwzględniania poglądów innych osób,
• dają możliwość przedstawienia własnego punktu widzenia,
• dzięki jednoczesnemu dostrzeganiu bardzo wielu elementów, zwiększają prawdopodobieństwo twórczych skojarzeń,
• minimalizują ryzyko wypalenia zawodowego, gdyż są interesujące także dla nauczyciela.

W pracy metodami aktywnymi następuje zmiana postawy wychowawcy. W tradycyjnych metodach nauczania jest on ekspertem, znawcą tematu i bazą wiedzy. W metodach aktywizujących jego rola sprowadza się do bycia jednocześnie przewodnikiem, doradcą, uczestnikiem procesu kształcenia, widzem, obserwatorem, pomocnikiem, krytycznym przyjacielem.

Najczęściej stosowane metody aktywizujące to:

1. Lista pytań
2. Burza mózgów
3. Studium przypadku
4. Dyskusje i debaty
5. Drama
6. Gry indywidualne i zespołowe
7. Metody rozwijające twórcze myślenie
8. Praca metodą projektu
9. Ćwiczenia indywidualne i zespołowe
10. Ćwiczenia integrujące.

Jedną z ciekawszych aktywnych metod rozwijających twórcze myślenie jest technika kolorowych kapeluszy opracowana przez Edwarda de Bono. Ale o niej już w następnym artykule.

Bibliografia:

1. De Bono Edward, 1996, Sześć kapeluszy, czyli sześć sposobów myślenia, Wydawnictwo „Medium”, Warszawa,
2. Dzierzgowska Irena, Jak uczyć metodami aktywnymi, 2004, Wydawnictwa Przemysłowe „Wema”, Warszawa.